Beatrix had zojuist haar zoon Alexander een draai om zijn oren gegeven, dat hij oranje zag. Voor weer een jaar had ze de kroon op haar eigen hoofd gezet. Met het klamme zweet onder m’n oksels zat ik rechtop in bed. Mijn vrouw was uit logeren, dus daar zat ik moederziel alleen met mijn nachtmerrie – en de oude koningin die mij uit mijn slaap hield.
Blauw bloed moet van mij op het pluche, niet in mijn bed. Op Koninginnedag zijn wij Nederlanders het gelukkigste volk op deez aard en gaan we spreekwoordelijk de hele dag uit onze bol.
Maar de laatste weken heb ik last van knellende nagelriemen, aanzwellend bloed onder de nagels, Ik wil dat W.A. van B. nog dit jaar tegen ma B. zegt, dat hij nu kalief wil zijn in plaats van de kalief. Iznogood als dat jong nog langer onder het vruchtwatermanagement van zijn moeder blijft kwaken, laat de prins eindelijk koning zijn van ons kikkerlandje. Hou me tegen, hou me tegen anders doe ik hem nog wat 😉

Categorieën:regels, Zoenen