In gedachten hoorde ik mijn vrouw iets voorlezen: Trek ergens een streep op de weg en de mannen geven gelijk gas, Ze doen wie er het eerst is, Jongens doen dat al van jongs af aan.Ze keek mij aan. Ik zag haar denken: Hij ook?

Ik dacht aan wat vrouwen doen als je ergens een streep zet. Het hangt er natuurlijk heel erg vanaf waar, of, nog veel beduidender: waaronder je een streep zet. Een streep onder haar naam kan tot mooie dingen leiden. Wil zij niet op je feestje komen, dan is dat een streep door de rekening. Wat onder de streep overblijft is dat mannen en vrouwen verschillend kunnen reageren op verschillende strepen. Mijn vrouw en ik hechten overigens niet veel waarde aan strepen.

Hoe het ook zij, die dag peddelde ik sloom de twaalf versnellingen van mijn Rabeneick Fahrrad op en neer. Rabeneick is oorspronkelijk een Duits historisch merk van motor- en bromfietsen. U kent ze wel: Norton, NSU, Panther, Pierce, Pope, Premier, Puch, Raleigh, Rabeneick, Rex, Royal Enfield, Rudge, Sarolea, Scott, Sheffield Hende etc. .Mijn fietsenmaker in Stad is er lyrisch over, Per jaar één gratis onderhoudsbeurt, Daar staat hij op. Kan nog jaren mee, zegt hij telkens. Als u das Fahrrad maar goed behandelt.

Ik had die dag dus helemaal geen zin in racen. Ik had trek in loomstomen, een sigaartje onder het fietsen door. Strepen konden mij gestolen worden, ik was clean, afgekickt forever, ze konden me wat.

Nou ja, onlangs was het één keertje mis gegaan, op de eerste zonnige dag. Deze had me uitbundig gemaakt, had me over de streep getrokken. Een moment van zwakte.

Meteen bij het omhoog gaan van de spoorbomen gleed er, up-tempo gvd een oude grijsaard langs mij heen, onze schouders toucheerden elkaar! Dat ging me te ver, op de pedalen dus. Ik haalde hem stiekem in, besloop hem met zo min mogelijk geluid. Onder ’s mans kromme rug, lelijk geelgrijs zeiljack, schoolmeesterstas in vermakelijk dommige fietstas, maalden zijn grijze kuiten, geoefende kuiten, dat zag ik wel. Ik overlegde met mijzelf wat het beste plan was. Derrop en drover zou het worden, En daar speerde ik al weg. Na tien minuten haakte hij weer aan. Koppig kereltje. Ik wou aanzetten tot meer, een poepje van eigen deeg, maar gaf me gewonnen toen de grijsaard plotseling zijn hulpmotortje bijschakelde en mij met een vette grijns inhaalde. Wij groetten elkaar,  Act your age, zeiden we tegelijk en moesten er zelf om grinneken.

Wanneer houdt die race op? Zet ik er zelf een streep onder? Kan een man dat? Vanochtend nog zoiets moois, U mag het zeggen, Fiets ik op kruissnelheid over het Zuiderdiep,  hoor ik weer dat klote  hulpmotortje. Afijn, ik iets naar links, afsnijen die hap, Beetje plagen die milieutoerist, Wat blijkt? Komt dat geluid van een aanlopende accu-driewieler met daarop een medemens met mogelijkheden. Fietst me er zomaar uit. Ik heb geen poging gedaan om hem in te halen, ook niet nadat hij nog even merkwaardig gemeen achterom had gekeken. Drie wielen winnen van twee wielen. Makkelijk zat.

Categorieën:fietsen, Geloof, Humor, Krant, Piketpaaltjes, Sport, Verhalen