Dubai, woontoren in aanbouw. Op de overloop van steiger Noord naar steiger West op 66 hoog werd Schaapman plotseling door hoogtevrees overmand. Nooit ergens last van gehad. Zo’n energieke man die met een emmer specie, twee troffels en een stapel stenen onder de arm ‘met losse handen’ over nokken van daken liep, sneller dan zwarte piet, zo’n vlotte kerel die op die hoogte onzichtbaar naar de vrouwtjes floot, voor de duvel niet bang.

De steiger bestond die dag uit twee plankieren van 40 cm en dat was duidelijk te smal voor Schaapman. Hij hield halt en begon te trillen. De zon stond zeurend laag en zweet gutste langs zijn slapen. Aan zijn heupen fadderde het kinky lederen spijkerschortje dat hij van een Dubaiaans hoertje gekregen had voor zijn verjaardag. Schaapman wankelde en stapte naast het plankier. Stenen en vijfduimers gingen hem voor, zijn leven flitste langs in hiëroglieven, ondertiteld in spijkerschrift. Schaapman was met de helm op geboren, zijn moeder was staande bevallen. Met de helm nog op verliet Schaapman de wereld. Op slag dood. Valhelm? De duvel en zijn ouwe moer zul je bedoelen!

Categorieën:Sloerig in de rakker, Verhalen, Werk