Herinnert u zich nog mijn stukje over die nefroloog, die nierarts te A, die een nierbehandeling van mijn moeder overbodig vond, omdat hij haar opgegeven had? Nee? Nou die man liet vanochtend in De Volkskrant optekenen, dat patiënten al voor hun dood hun goede nieren afgepakt moesten worden, “anders heb je er nog zo weinig aan”. De in Almere woonachtige voorzitter van het Nederlandse Donatiefonds voor comateuze patiënten vond het een interessant idee, maar wilde eerst zelf een beter beeld op de scheiding tussen leven en dood krijgen. “Je maakt nu nog levende donoren misschien bang opperde de academische geleerde die graag iets twee keer deed, zelfs als het fout was – immers de kern van wetenschappelijke discipline: herhaal elk onderzoek en presenteer dezelfde uitslag. Dus als je in maart iets onderzoekt, je neemt een kleine steekproef, dan herhaal je die, bijvoorbeeld in juni, met een grotere steekproef en dan zorg je dat er dezelfde uitslag ligt. Daarna moet er meer onderzoek komen, natuurlijk door hemzelf en zijn fractie. De nefroloog en de politicoloog wonen bij het Volk in, ze wonen gratis op Kamers van het Nederlandse Volk en ik vind het normaal dat ze daarvoor iets terug doen. Hun woordvoerders in de media vandaag, de dag na de verkiezingen, verklaren dat Nederlandse Volk het liefst dood, zo komen ze althans over bij mij. Ik hoop, dat de grote steekproef in juni aantoont, dat de kleine steekproef niet representatief bleek voor het hele land.
Volgens Justitie liggen de nieren boven de gordel en kunnen zij derhalve niets doen.
Categorieën:Geld, Krant, Sloerig in de rakker, Wetenschap
Vorig jaar nog een paar rake klappen op de nieren geincasseerd, maar nu sta ik er weer, hoewel, Den Haag is Nederland niet natuurlijk. Komt allen, er is koffie met cake 9 juni.