Die lui hebben gewoon geen visie.
Hoor je vaak verzuchten op kantoor en op straat, meestal door mannen. Gisteren nog, in mijn middagpauze. Ik draaide mijn gebruikelijke rondje om de kerk en ja hoor daar liepen er weer drie te zuchten dat de baas geen kijk had op de zaak. Chagerijnen in terlenka. Zou terlenka soms meer schrijnen in publieke wandelgangen?
De zon scheen rumoerig, maar mijn visie was uitbundig. Wat een plezier je allemaal niet tegenkomt op straat op vrijdagmiddag. De terlenka troika had geen oog voor al de schoonheid die ons tegemoet golfde. Terwijl ik me liet drijven op een warme golfstroom van begeerte, lulden zij alleen maar over hun werk en over hun baas en hoe de een het andere onmogelijk maakte. Hun stropdasjes knelden, maar zij begrepen niet waar de knoop zat. Tegen de natuur kan geen enkele baas op, gooi los die strop man, knoop je niet op.
“Hij heeft gewoon geen visie†zei de dertiger. “Hij kan er geen zak van, hij heeft nog nooit een tram van binnen gezien en omhoog krijgt ie um okniemeer, alleen maar lullen die vent†zei de veertiger. “Maar hij staat er natuurlijk wel alleen voor met zoveel vrouwen aan tafel†zei de vijftiger. Hun gestikte lakschoenen hupten glimmend over het door kauwgum bij elkaar gehouden trottoir. Het bleek niet over voetbal te gaan of over vrouwen, wat toch gekund had. Nee, het ging over of de tram in Groningen niet ondergronds moest.
Vrolijk fluitend liep ik hun gezeur voorbij, de haartjes netjes in een scheiding, de vijftiger nog met dat verlegen snorretje dat al sinds zijn eerste vlashaartjes zijn zich heftig schamend bovenlipje moest verbergen. Ze droegen lichtblauwe overhemden L met korte mouwen bovendien. Hun stembanden misten het juiste profiel om grip op bazen te krijgen, mannen die blij waren met hun maandsalaris, er hun ego en ega mee imponeerden, maar dat niet aan elkaar wilden/konden toegeven. “Als ze eerder naar ons hadden geluisterd†zei Albert E. Bovenmodaal “ dan had Groningen voor altijd zonder die rottram gekund.
Ik sloeg linksafde Grote Markt op, zij gingen rechts, de provinciestraat in.
Mannen die zuchten doen iets niet goed denk ik. Brullen, gieren, stampen, brekk’n en angoan als vormen van aandachttrekken zijn okee, maar zuchten is niets voor mannen vind ik. Zuchten moet je overlaten aan een zwoele wind – en daarin zijn vrouwen meesteressen bovendien, al hoor jedaar natuurlijk nooit iets van, zij lopen daar ook niet mee te koop.
Als ik dan toch moet zuchten, dan bij de dokter: zucht eens! En net als je halverwege een enorme hijs bent, je bent man of je bent het niet, zegt die arts snel: “en adem nu maar weer uit†en hups daar is je nonchalant ingehouden buikje weer zichzelf en weg is je positieve visie op je positieve grondhouding. Kop op, je hebt nog een heeeeel leven voooor je. Ooohhhmmm.
Blauwhemden, er zijn meer visies dan de tunnelvisie. Lang leve de overall dragende metroman.
Breinvlaag ... 
Geef een reactie