Die middag lag het demissionaire commissielid voor financiële zaken, als onbestorven weduwe van middelbare leeftijd, op haar rode sofa in een politiek achterkamertje, met de plattegrond van haar schaamstreek uitgevouwen

Dat ze in feite al op wachtgeld zat wist ze toen nog niet.

Ze acteerde beheerst agressief, veinsde slaafsheid en deed functioneel chagrijnig, haar mannen hielden van haar op deze manier. Alle mannen moesten toch zo nodig de beste zijn, maakte niet uit waarin of bij wie, dacht ze vergoelijkend. Zij was hun loeder. Glad to be a woman on top of every man.

Er kwam een sms binnen, in trilstand:

Wat doe je nu schat?

Ik lig uitgestrekt op de bank en lees in een blad. Ik ben uitgeteld van al dat gemeier. Zakenvrouw is tuf business. Soms wou ik dat ik gewoon meer thuis was.

Hoe was je reis schat? Lekker geslapen? Beetje interessant gezelschap?

Ach, al die zakenreizen zijn hetzelfde, die zakenlui lullen je je broek van de kont, maar ik val er het liefst meteen bij in slaap. So boring.

Jij hebt het zwaar schat, ik zal je thuis weer eens lekker verwennen!

Ik hou moetsjo veul van je.

Ach, ik red me best wel, hou ook van jou, dikke kus. Ze boerde en grijnsde om de goedgelovigheid van haar echtgenoot, die als het aan haar lag nooit een exgenoot zou worden.

Intussen downunder:

haar beursvloer droop van de heisa, haar ene klantje nam ongevraagd nog een optie op een onderliggende waarde, de andere had haar verkeerd begrepen: “Lets split de bill” had zij over de te huren hotelkamer gezegd, maar de rat was al binnen en niet van plan los te laten. Put, call, put, call, put, call en dan van CCCCCC, I want to see you come, en dus kwam ze weer, nu van achteren naar voren, ze had alle Bijbelboeken vroeger al eens achterstevoren op moeten dreunen voor straf, dat kwam nu mooi van pas.

De volgende avond lag ze weer in haar gebruikelijke trilstand.

Wat doe je nu schat?

Ik lig uitgestrekt in bad en kijk in een glossy. Ik ben uitgeteld van al dat gezwoeg. Zakenvrouw is tuf business. Soms wou ik dat ik gewoon meer thuis was.

Hoe was je dag schat? Beetje interessante overleggen? Big deal?

Ach, al die vergaderingen zijn hetzelfde, die lui lullen je je tong uit je nek, en om niet in slaap te vallen maak ik maar de balans op. So boring.

Jij hebt het zwaar schat, ik zal je thuis weer eens lekker verwennen! Ik hou moetsjo veul van je.

Ach, ik red me best wel, hou ook van jou lieverd, ik ga vanavond maar eens vroeg naar bed, dikke kus.

Niet elke hotelkamer heeft een romantische rode sofa, en niet elke rat is een onschuldige beursanalist. Maar wat dan? Scheiden? Haar geld was op en haar huwelijk had ook niet de allure van een Titanic.

Nu herinnerde ze zich vaag het gesjor aan haar kleren, haar lijf, iets scherps in haar mond en verder niets, alleen een bonzend geluid. Ze lag op de grond begreep ze uit de close-up van een stukje vloerbedekking pal onder haar neus. Ze herinnerde zich niet dat ze gevallen was. Haar ogen lieten weinig licht toe. Ze wilde met haar hand haar gezicht voelen, maar het lukte niet. Hoe lang ze hier lag wist ze niet, ze kon ook niet om hulp roepen, ze kon helemaal niet bewegen, en haar gezicht zelf voelde ook al afwezig. In haar hoofd lachte een Prins naar haar, heel sereen, zo mooi, zo voornaam. En terwijl ze haar hand trillend traag naar de telefoon dirigeerde, bleef haar echte hand volkomen lam liggen, in een plas bloed.

Zij kon alleen nog maar doen alsof.

Dit keer was haar klant door het lint gegaan, zijn koers was morbide afgedwaald en had in zijn hoofd tot een crisis geleid, de onverwacht hoge volatiliteit van de vrouw onder hem had hem bang gemaakt, in paniek gebracht. Wat veel erger was: de rat was gevlucht in zijn angstaanval en hij had haar met een geheide dwarslaesie ter hoogte van het Atlasgebergte op de transactievloer achtergelaten, in een onbedoeld stabiele zijligging.

De resterende dagen vegeteerde ze, maar niemand miste haar. Pas na ommekeer van de huiseigenaar van wie zij het huisje op de hei betrokken had voor tien dagen, werden door de dienstdoende arts de dood vastgesteld en haar kleren geschikt. Ook de lezing aan de exgenoot werd geschikt.

Op het Doerak was het business as usual. Het Kabinet was net gevallen en zij werd in kleine commissie herdacht. Haar vertrek was vervelend, maar schaadde het landsbelang niet .

Categorieën:Geld