Merel

Gisteren was zaterdag en scheen de zon volop. Ik  was op een voetbaltoernooi van mijn 14 jarige zoon. “Ik ben bijna 15 pap”. Zo nu en dan zwaaide ik vrolijk met de geblokte vlag naar de scheids, die dan begripvol op zijn fluit begon te blazen. De jongens haalden meestal hun schouders op.

Vandaag is zondag en het miezert. Ik sta te kijken naar een stel mezen dat ononderbroken hun jongen voert in het houten vogelhuisje aan de muur van ons huis. Als pa en moe te lang wegblijven zie ik soms een babymees voor het open raam verschijnen. Zou die bovenop zijn broertjes en zusjes staan? Morgen vliegt die uit schat ik.

Als de jongens even geen wedstrijd hebben, ze moeten nog één wedstrijd om hun poule te winnen, vergapen ze zich aan de Merels op het naastgelegen meisjesvoetbalveld. Merel heeft alle aandacht van alle jongens. De jongens zouden willen, dat in het amateurpubervoetbal het shirtjeswisselen verplicht was – voor, tijdens en na de wedstrijd. Hun taalgebruik laat mij mijn wenkbrauwen optrekken …

Vandaag bekijk ik ook merels. Behalve twee mezen nestelen er ook twee merels in onze achtertuin, eigenlijk  in de klimop tegen de muur van het huis van de buurvrouw, buurvrouw laat zich niet zien, maar de merels vliegen af en aan met nestgoed. Ze liggen achter op het schema van de mezen. Wat ik zo plesant vind op deze vrije zondag is, dat merel haar nestje optrekt van spulletjes uit mijn dakgoot, precies boven het raam van het nestje van mijn oudste zoon en zijn eigen merel. Dat was nou net de klus die ik mezelf had toegedacht vandaag.

Op de achtergrond van mijn bureaublad kijk ik naar mijzelf die mijn vrouw hartstochtelijk zoent. Ze is een paar dagen de hort op om even geen huismus te zijn. Goed dat zondag een rustdag is, behalve voor landerige hormonen dan.

Categorieën:Dieren, Liefde, Meisjes en jongens, sexy, Sport, Zoenen